muzik d^_^b

Nakadalawang kape na ata ako ngayong gabi palang..isang may cream at isang walang cream.. (eh ano ngayon?) wala lang.. nabanggit ko lang...

anyway, bakit nga ba ako inspired gumawa ng entry ngayon? hay ewan parin...

as of August 04, 2008... almost 2 months na mula nung magstart ang acad year...

ang dami nang nangyari... lectures... exams... quizzes... acquaintances... ilang araw ng pagpupuyat at pagdadiet... mga events... at kung ano pa...

speaking of pagdadiet, sa ginagawa ko di naman ata ako pumapyat... grrrrr....

pasta addict na ko... biskwit sa umaga... after ng chem class.. kain ulit... after ng physics.. kain ulit, pasta sa caf.. after ng math.. kain ulit ng pasta... wahaha.. bumilis ng 4x ang rate ng digestion ng pagkain ko.. haha... tapos magpapalamig sa lib hanggang makatulog.... hay...

3 weeks na din ata lumipas nung magumpisa akong sumali ng parish choir... laking tulong na din to.. pampaalis ng stress... lalo na't ang subjects ko this sem eh "holy trinity" ayon na din sa kaibigan ko... Ang dami ko nang nameet... at least di na ko "island" sa bagong mundo na 'to...

Namiss ko sila... sobra... yung mga skulmates, orgmates, at friends ko sa iloilo. Naaalala ko pa yung mga gabing nagpaparactice kami sa AS para sa concert, tapos kumakanta habang naglalakad pauwi. Namiss ko na din magsalita ng hiligaynon. pero siyempre lumaki ako ng bulacan kaya ok na ok ako sa pagtatagalog. Buti nalang at may mga nameet din akong mga taga-iloilo dito.. at least pakiramdam ko at home ako...

sa ngayon masaya ako... siyempre naman dapat lang... ang nakakainis lang nga may bugs sa bed ko, nakakaannoying kasi baka gapangin ako... wahahaha...

Why do I love music so much?

nakakawala ng stress... lalo na't sobrang stress ang binibigay ng mga subjects ko at dahil na rin sa external forces... pero pwede na rin negligible...
manghang mangha ako pag pinapanood ko sa you tube yung performances ng mga chorale... nakakaiyak... sarap pakinggan... wish ko minsan maging part ako ng ganung performance... yung nagpapasaya ng mga puso ng mga nakikinig... I love people who love and appreciate music so much...

I wish mameet ko someday ang magiging ka"duet" ko...
yung kakantahin namin yung song na "ikaw lamang" ni janno at jaya...
yung song din na "i want to spend my lifetime loving you"...

Yung person na kakantahan ko ng "one friend" ni Dan Seals
"I'll be there" ni Martin Nievera
"At Your Side" ng The Corrs

para sakin black en white ang buhay pag walang musika...
sa isang nota nagsisimula ang lahat...
masusundan pa ng isang nota... sunod sunod na yan...
lapatan ng titik.. komposisyon na...
maraming salamat musika...
nagkaroon ako ng pangalawang pamilya...
ikatlong pamilya... nth pamilya...

Maraming salamat musika...

hindi ako nagiisa...

new chapter

siguro, im the type of guy na pabago bago ng isip...

When I changed my degree from biology to food technology (which at that time my dream course), i thought that would be the final. Before the semester ended (2nd sem 07-08) some of my batchmates knew already that i'll pursue my application for transfer in diliman, hoping that this time i wll be accpepted, though i promised myself not to tell them...

at the end... i was surprised that im in... hindi nga lang food tech pero materials engg.. wow engg... masasabi ko na din na "so what kung uno ka, engg ka ba?" yabang no? everyone was asking about my new course... they added, what will be my work if i graduate? siyempre kahit papaano alam ko kung ano yung course na lilipatan ko, so ayun.. exlplain... explain... explain... hanggang sa matanggap nila...

anyway, the first month of my first semester here in UP diliman had already started. As usual i have to adapt to the new environment... it is a characteristic of every organism to adapt to a new environment in order to survive... so ayun... so far, dumadami na mga acquaintances as well as friends around the campus... nag-eenjoy naman sa physics and chem as well as math... pero medyo gumagapang sa math 53 kaya kelangan mag-aral mabuti...

math53... isa sa mga magiging kalbaryo ko... meron pang math 54 at 55... para sa akin, wlang imposible kung nag-aaral. funny nga lang kasi i was under a professor which is according to rumors "terror". my friends asked me who's my professor in math.. i told them "si Agapito". na-shock sila. Everyone was saying, "hala lagot ka, mahirap yun magpaexam". my roomate even told me "kung may time pa, magchange-mat ka na..." Siyempre kinabahan ako... nung una di ako makarelate sa mga pinagsasabi nya... sobrang nosebleed ako... the fact na ngayon ko palang maeencounter ang calculus sa buhay ko. and my math 11 and 14 background were not so good since i took it a year ago... sobrang nahirapan ako. Pero as we moved on to the next chapter, yung first impression ko nag-iba. I realized that its true he wasn't able to communicate properly in his discussions, pero amazed ako na ginganahan akong makinig sa kanya.

Pero.. dumating ang first quiz ko namin sa kanya... since di maganda yung mga days ko ng pakikinig sa kanya sa 1st chapter... nataranta ako.. as usual, cram... pagdating sa exam, mental block, alang masagot... sobrang disappointed ako. So ipromised myself to study harder and control muna sa gala at mga gawaing walang kwenta... I promised my mom that i will not fail or drop any subjects at di ko siya bibiguin. I know i can do this...

until now di parin ako makapaniwala na nandito ako ngaun... nangako ako sa mga friends ko sa UPV na di na ko lilipat. Di naman kasi ako nageexpect na matatanggap ako. I missed them. so much... mahirap na siguro makaestablish ng ganung bonding na sobrang close dito sa mga friends ko sa upd. i miss them so much.. ang Choristers family ko... ang SoTech community... ang Clovers... lahat ng skulmates ko... If only i have the chance to visit them soon... And i miss Iloilo... now i realize, sa huli mo lang malalaman ang importance ng isang bagay once na wala na yun... sabi nga sa kantang yellowcab taxi "Don't it always seem to go, that you dont know what you got 'till its gone" (baka mali lyrics, senxa na)

Sabi nga ni Jason Mraz, Life is wonderful and meaningful...

naku mahaba na tong post ko... gutom na ko.. till next time =)